HOME      GRONDVEST      DIEREN     COCREATIE     BOMEN     BLOG

OORKONDE

Grondrechten Dieren

Over Deze Oorkonde
Deze Oorkonde over de Grondrechten van Dieren is samengesteld door Margreet Otto uit inspiraties van Marieke de Vrij (zie ontstaan grondrechten dieren). Het is ontstaan omdat er in Nederland maar ook op wereldniveau, enorm grote groepen dieren zijn, waar het niet goed mee gaat. Het gehele collectieve veld wordt zogezegd bezwangerd van dierenleed. Zeker op dit moment. Reden hiervoor zijn grote natuurrampen wereldwijd waar de afgelopen jaren biljoenen dieren bij omgekomen zijn, maar bijvoorbeeld ook de intensieve veehouderij.

Begeestering

Als eerste dient er gesproken te worden
vanuit het principe dat mensen en dieren
afgezanten van God zijn.
Waarmee gezegd wordt dat het Goddelijk aspect van
Liefde middels de mensheid en het dierenrijk,
en natuurlijk ook via andere rijken,
door zich heenwerkt.

Dat houdt in, dat als mens en dier zich
wezenlijk op elkander afstemmen,
er begrip ontstaat voor scheppingskrachten.

En dat vanuit deze scheppingskrachten,
men dieper herleeft waarvoor men in wezen geschapen is,
namelijk:
‘Begeestering tot in de stof te creëren’

*******

INSPIRATIE MARIEKE DE VRIJ

 

Bepaalde Praktijken
Door bepaalde praktijken belemmert de mens de natuurlijke evolutiedrang van de dieren. Dat doet de mensheid door in te grijpen en wezenlijke veranderingen te bewerkstelligen in het dierenrijk. Dit gebeurt ondermeer door genetische manipulaties en klonen, en de enorme massale genocide onder de mannelijke dieren van onze veestapel. Het mannetjes dier heeft in economisch opzicht minder nut en fungeert uitsluitend voor voortplanting en versnelde vleesproductie. Het is voor dieren echter heel ongewoon om een andere diersoort totaal het leven te benemen. Maar de mens is te weinig behoedend naar dieren toe, die doet dat wel.

Wij Bevolken De Zelfde Aarde
Edoch, mens en dier bevolken dezelfde aarde, ademen dezelfde lucht, in dezelfde ether. Hebben beiden behoefte aan water en voedsel. Ze kennen onderlinge afhankelijkheid. Ze vormen samen één collectief veld dat op ieder levend wezen daarin doorwerkt. In deze tijd verliezen de dieren echter versneld hun natuurlijke argeloosheid en lankmoedigheid door de eerder genoemde factoren.

Dit wordt uitgebreider beschreven bij de toelichtingen van de betreffende grondrechten voor gedomesticeerde dieren (Menu DIEREN). Het een en ander heeft er mee te maken dat in de huidige tijd, wij een veel grotere offeringsbereidwilligheid aan dieren vragen, dan wat ze ons feitelijk willen (en kunnen) schenken.

De Offerbereidwilligheid Voorbij
Dieren zijn in de evolutie altijd voor een bepaald percentage offerbereidwillig geweest voor mensen, voor hun huid, voor hun vlees, hun melk, etcetera. Maar de mate waarin wij daar heden ten dage een beroep op doen is totaal…, gaat vér buiten hun offerbereidwilligheid om. Er is in feite zelfs sprake van een menselijke bedreiging, waardoor onopzettelijke teneergang van verscheidene diersoorten middels menselijk handelen is ontstaan, wat toch een vergrijp aan het dierenrijk is. Dit heeft echter uiteindelijk óók een rampzalige uitwerking op de mensen zélf. Maar hoe kan dat dan?

Telepatische Begaafdheid
Het dierenleven is gebaseerd op telepathisch contact: in hun gehoor, in hun zien, in hun voelen. Wij mensen hebben echter communicatie via taal, en ook non-verbaal, middels fysieke uitdrukking. Maar als je nauw met elkaar verbonden bent dan gaat de telefoon en dan denk je: ‘Oh, mijn moeder (of partner, of vriend). Sommigen van ons herkennen dit vast wel. Of je kan ineens een dag rondlopen dat je denkt ‘Hé, het voelt niet alsof het lekker met mijn dochter gaat’. Wij weten dus gerust iets van telepathie! Soms zijn we gewoon gevoelsmatig op elkaar afgestemd.

En voor zowel dieren als mensen is er dus een soort van collectief veld, wellicht zou je het kunnen omschrijven als een herinnerings opslag in de ether. Net zoals er ook veel draadloze telecommunicatie is, we zien en voelen dat niet, al gaat het dwars door ons heen. Anders wordt het wanneer wij daarvoor een apparaat hebben om dat op te vangen!

Scheppingen

God dupliceert zich als het ware via alle scheppingen, door in iedere schepping iets unieks te leggen, dat nooit op gelijke wijze bij anderen is terug te vinden. Zowel in dieren, als in mensen, als wel binnen andere levensrijken, wordt een weerspiegeling getoond, van de optelsom van Zijn hoedanigheid!

En als wij ieder wezen dat geschapen is, niet eerbiedigen als een Goddelijke afgezant van Zijn scheppingsenergie, dan ontnemen we onszelf de mogelijkheid, om te leren van de brede geschakeerdheid van de Goddelijkheid op zich.

INSPIRATIE MARIEKE DE VRIJ

Groter Domein
Doordat dieren een grotere telepathische begenadigdheid open hebben, kunnen zij als vanzelfsprekender putten uit een rijk besnaard veld, waar vanuit ze beproefde herinneringen op kunnen halen ter verbetering van hun levensconditie. Dieren putten derhalve uit een groter domein van herkenning dan de doorsnee mens zich bewust is, van de herkenning die hij (de mens) kan putten uit het mensenveld. Nou, dat vraagt misschien nog wat verdere uitleg…

Overdrachtelijke Regionen
In het dierenrijk zijn overdrachtelijke regionen actief. Zo ontwikkelt elke diersoort door de generaties heen een bepaalde vermogensintelligentie. En de kundigheden die daarin doorleefd zijn, stralen uit naar andere dierrijken toe.

Piramide-achtige Structuur
Hierin is een soort piramide-achtige structuur gaande, waarin vermogens die eigen zijn aan bepaalde diersoorten, uitstralen naar diersoorten die nog niet in die vermogens staan. Dat houdt in dat er een volgordelijkheid in de dierenrijken actief is. Daarin kunnen de dieren als het ware de kennis van hun innerlijk leven en de belevingsvelden die daarmee gepaard zijn, overdrachtelijk vrij geven aan dierenrijken die aan hen gepaard zijn, of energetisch in gelaagdheid onder hen vallen. Die diersoorten worden daardoor weer opgetrokken in hun bewustzijnsveld.

Verarming Bewustzijnsveld
Dat houdt daarom in dat als er een verarming plaatsvindt, binnen een diersoort aan bewustzijnsveld, dat de gerelateerde groepen dierenrijken horizontaal aan hen verwant, maar ook qua bewustzijnsveld daaronder gepaard, té weinig voeling krijgen voor verdere ontwikkeling.

Maar dieren scholen altijd evolutionair verder. Zo geldt het ook in de mensenaard, degenen die verder gedifferentieerd ontwikkeld zijn, vormen in feite het opleidingsniveau waarin andere mensen opgetrokken worden, heel onbewust.

Doorleefde Ervaringen
Doorleefde ervaringen vanuit het dierenrijk zelf ontstaan, staan ten dienste van andere dierenrijken. Ook in de horizontale werking van soortgelijke groepen heeft dat nog een directer betoon. Zeg maar soortgelijke groepen, dat waaiert nog makkelijker horizontaal uit, dan dat het overdrachtelijk naar groepen vrijgegeven kan worden die zich nog naar dat bewustzijnsveld dienen op te trekken.

Dat houdt ook in, dat in de coördinatie van bewustzijnsvelden op Aarde, er vanuit specifiek bewustzijn omgegaan wordt met dierenrijken, en met de vermogens die daar getoond worden. Want alle vermogens zijn dienstbaar aan het geheel, maar vormen ook mede een opleidingsschool voor mensen, en humane ontwikkeling in het algemeen. Maar waarom is dat zo?

Spiegeling Bewustzijnsmaat
Dieren weerspiegelen immer iets wat in het onderbewustzijn van mensen actief is. De maat van spiegeling is afhankelijk van de bewustzijnsmaat van die persoonlijke mens. Wanneer mensen -en dan niet vanuit een ‘willen’ en ‘hebben’ of ‘moeten’- zich bijzonder innerlijk geraakt weten door diersoorten, kunnen ze middels een juiste afstemming, óók meer van hun eigen aard te weten komen!

Balans Jongere en Oudere dieren
Het belang van het samenleven met soortgenoten in het dierenrijk betreft ook de balans tussen jongere en oudere dieren in de groep. Oudere dieren vervullen een belangrijke rol in de natuurlijke ordening en bij de overdracht van voorbeeldgedrag naar de jongere dieren toe. Als in een bepaalde groep dieren geen oudere dieren meer zijn, wordt daarmee de hele groep het ‘weten wat ouderdom is’ ontnomen. Daarnaast is ook de collectieve rouw bij de ouder-dieren vanwege het verlies van pasgeborenen op grote schaal, actief.

Algehele Malaise
Wanneer dieren niet meer gezond genoeg zijn, en aan algehele malaise lijden omdat ze doorgefokt zijn en langdurig opgehokt, en hun de levenslust ontnomen is, zullen ze enerzijds ogenschijnlijk goed functioneren, maar op andere gebieden ernstig degenereren.

Schimmelculturen en Restsporen
Zo kunnen schimmelculturen steeds meer toegankelijk worden voor het menselijk lichaam, omdat in bepaalde diersoorten en bepaalde producten die van dieren af komen, zoals het vlees wat we nuttigen, de schimmels zich ingetransplanteerd hebben, waarmee wij ze in het lichaam gaan krijgen.

Bovendien huizen in het vlees nog de restsporen van het zielenleven van het dier dat men eet. De wijze waarop het heeft geleefd en de doodsangst die het al of niet heeft doorstaan voordat het gedood werd, ligt energetisch opgeslagen in zijn vlees.

Opschuivende Werkelijkheden
Dus er zijn steeds opschuivende werkelijkheden, die ons doen besmetten. Van heel subtiel tot ernstiger. Daarom is het ook zo ontzettend belangrijk dat dieren oorspronkelijk gezond weer kunnen leven. Dat we in mate gebruik maken van dát wat ze wél willen offeren.

Dat houdt in ieder geval in dat grote collectieve velden dierenrijken weer een normale leeftijd mogen krijgen, en dat er een bepaalde maat wordt gehouden aan wat wij vragen aan de dieren qua offerings-bereidheid, en dus aan regels gebonden. Dat daar bewustzijn over gecreëerd wordt, want we gebruiken veel meer dan nog noodzakelijk is.

Behoeder van het Dier
Daarom is het tot noodzaak geworden dat de mens het wezenlijke contact en de werkelijke taak van de mens als ‘Behoeder van het Dier’, weer op zich neemt.

Marieke de Vrij zegt hier over:

Bekendheid op Grote Schaal
Het is tevens noodzakelijk dat deze rechten, waarin vele specifieke aanvullingen staan, op grote schaal bekendheid gaan verkrijgen. Dat gebeurt bij voorkeur in samenhang met reeds bestaande en eerder geformuleerde rechten van andere organisaties ten behoeve van dieren.

Erkenning Grondrechten
Het zou derhalve fantastisch zijn als allerlei individuen, groeperingen en instanties, met name de overheid, deze gaan erkennen. Zij kunnen deze grondrechten voor gedomesticeerde dieren als richtsnoer gaan gebruiken in hun visie. Zo kunnen we tot een echt dierwaardig beleid komen.

Maar nu vraagt u zich misschien af:
Is dat nou wel écht nodig? Want alles is in Nederland al zo goed gereguleerd? En tja, er gaat helaas wel eens serieus wat mis, of er worden regels overtreden, spijtig voor de dieren. Maar de meeste dieren hebben het hier goed. En al-met-al hebben we het toch aardig voor elkaar?

De Natuur Grijpt In
Welnu, de mens is zich nog te weinig bewust van de wederzijdse afhankelijkheid van het dier ten opzichte van de mens. Hij heeft nauwelijks contact meer met de werkelijke betekenis die het dier heeft voor de mens, en op bewust niveau is té vaak de band met het dier verbroken.

Op wezenlijk niveau kan dit niet, vandaar dat als het ware ‘de natuur ingrijpt’, om de mens tot herstel te dwingen. Dit kunnen wij onder andere merken aan allerlei catastrofes en de (reeds eerder genoemde) ziektes die zich voordoen onder gedomesticeerde dieren.

Wezenskenmerken van het Dier
Het roer zal drastisch om moeten. Er zal echt gekeken moeten worden hoe het dier in zijn wezenskenmerken het beste tot zijn recht kan komen en gediend wordt, en uiteindelijk hiermee ook het beste in verbinding met de mens functioneert!

IJkfunctie Grondrechten
De grondrechten van het gedomesticeerde dier kunnen hierbij een ijkfunctie vervullen. Het is een noodzakelijke stap, wil de mens zijn taak als behoeder van het dier, weer écht op zich nemen. Zo worden de sociaal-emotionele behoeften niet alleen van het dierenrijk hersteld, maar wellicht ook die van de mensen!

Maarre…
Maarre, mag ik dan geen vlees meer eten of een stukje kaas nuttigen? Ja hoor, dat ‘mag’ gerust. En dan ‘mag’ tussen aanhalingstekens, want wie is de ene mens om de andere mens voor te schrijven wat te eten? We hebben immers allemaal een vrije wil. Plus mensen eten al vlees sinds mensenheugenis, dus wat dat betreft niets nieuws onder de zon. Anderzijds ging dat er vroeger wel wat dier- en natuurvriendelijker aan toe dan tegenwoordig. Dus daar zit de kanttekening.

Wat voor vlees heb je in de kuip?
Het gaat er dus grotendeels om wát voor vlees je eet. Zeg maar: wát voor vlees je in de kuip hebt!
Hebben de dieren die je eet een mooi leven gehad?

En wij kunnen ons ook afvragen of het intensief consumeren van vlees en dierlijke produkten op de lange termijn houdbaar is met een toegenomen wereldbevolking.

Ietsje minder misschien?
Of het derhalve zowel met het vlees als met de kaas ietsje minder kan? Er is ook veel lekkere eiwitrijke plantaardige voeding. Dat is alles. We zullen er echt geen verminderde kwaliteit van leven door krijgen.

Zij zullen ons dankbaar zijn
De dierenrijken zullen zich dankzij onze goede inzet weer herstellen, en ook de ether atmosfeer van de Aarde zal weer verruimd worden en oplichten, zoals het oorspronkelijk bedoeld was. Onze massale verdoving en afgestompdheid voor het dierenleed zal opgeheven worden, omdat wij dan weer werkelijk in verbinding staan met alles wat leeft. Voor alle levende wezens is immers een rechtgeaarde plek en plaats op deze prachtige Aarde.

Met dank aan Marieke de Vrij
Met dank aan Marieke de Vrij die het genoemde dierenleed door vele jaren heen heeft moeten invoelen om deze boodschap te kunnen overdragen. Het is nu aan ons om er ook echt iets mee te doen. Eens stelde iemand haar de vraag wat voor gevolgen het leed heeft (op de lange termijn zeg maar) wat de mensheid de dieren aandoet, voor de mensheid zelf, voor ons mensen?

Onomkeerbaar als we hiermee doorgaan
Marieke antwoordde dat zij er in het algemeen over kan zeggen dat dat heel groot is, en onomkeerbaar, als wij niet in zorg toenemen naar dieren.

Wij zijn zó alle grenzen aan het overschrijden van de offervaardigheid van dieren, dat als er in deze tijd geen omkering komt, dan zal het leed van dieren ons evenredig zwaar treffen, omdat wij lijdend gaan worden aan de degeneratie ziekten die de dieren heden ten dage kennen (door ons mensen zelf veroorzaakt).

Dus dan zal er virusoverdracht zijn, bijvoorbeeld dierlijk voedsel wat wij nu nuttigen kan niet meer door ons geconsumeerd worden zónder dat wij er zieker van gaan worden, in plaats van gezonder.
Dat soort zaken gaan ontwikkelen met dat wij geen omslag maken. Het zal ook mensen treffen die vegetarisch of veganistisch eten, omdat ook het grondwater is belast met een overmaat aan ziektekiemen en chemische stoffen zoals pesticiden, en dus in de gehele kringloop terecht komt.

Diepgaande Uitwisseling
Dus er is een diepgaande uitwisseling gaande. Dieren zijn aanwezig ter overleving van zichzelf alleen, en hebben daarmee ook een intuïtief aangeboren recht andere dieren als prooi tot zich te nemen, of juist te laten, op een wijze waarin rassen niet noodzakelijkerwijs uit hoeven te sterven. En dat is een natuurlijk evolutionair verloop. Die balans dient weer hersteld te worden.

Momenteel worden veel diersoorten met uitroeiing bedreigd op het niveau van natuurlijk leven. Daardoor ontstaan er uiteindelijk evolutionair gezien andere vormen van leven. Maar dat leven zal minder herinneringsfrequentie hebben aan wat feitelijk voor hen gewoon, en gezond voor hen zou zijn geweest. En op dat niveau, kan dus een omslag verwacht worden, omdat de tegenstellingen tussen natuurlijk en onnatuurlijk leven groter worden, mits de mens dat wenst te voorkomen. Dat is aan ons gegeven om daar bewust mee om te gaan.

Dus wanneer er een tegenkracht in mensen geboren wordt om dit te voorkomen, zál het voorkomen worden, maar als mensen niet tot dat bewustzijn aangezet wensen te worden, dan is dit de prognose. Want als wij niet met dieren overweg gaan zoals zij natuurlijk zouden mogen leven, wie zijn wij dan nog?

En de vervolg vraag is derhalve, wat willen wij? Willen wij dat de macht en pracht van het dierenrijk teniet wordt gedaan, ter meerdere eer en glorie van onszelf? We hebben een vrije wil. Aan u de keus.

Ter afsluiting van deze oorkonde een inspiratie van Jules van der Veldt.
Het heet ‘Dieren’.
Hij ontving dit op Dierendag 4 Oktober 2006.

WIL JE DE URL VAN DEZE OORKONDE DELEN?

DAT KAN! KOPIEER DE LINK EN PLAATS HEM WAAR JE HET HEBBEN WILT!

https://hectarendorp.nl/oorkonde

Tot zover deze Oorkonde
Maar hoe zit het eigenlijk met de wilde dieren in Nederland?
Hoe zouden zij weer kunnen floreren in nieuw aangelegde natuurgebieden in harmonische symbiose met de mens?

Op de vervolg pagina vindt u aanvullende informatie, bijvoorbeeld over de afscherming en migratieruimte voor wilde dieren in- en rondom een hectarendorp.

HOME      GRONDVEST      DIEREN     COCREATIE     BOMEN     BLOG