Dit artikel is gebaseerd op een gedeelte van een lezing die Marieke de Vrij hield tijdens De Vrije Mare dag op 9 Oktober 2021. Het was haar antwoord op de volgende vraag van een deelnemer:
“Ik zou graag een antwoord hebben op de grote actualiteiten in de wereld.
Zou je de wereld-actualiteit er bij kunnen nemen?”
Marieke de Vrij: Nou dat is een prachtige uitnodiging!
(En nu volgt het uitgebreide antwoord -in meerdere gelaagdheden- van Marieke de Vrij in artikelvorm gevat).
SAMENHANG EN SAMEN ZIJN
Innerlijk verantwoordelijkheid nemen, ontbreekt bij vele mensen. Men heult wel met de samenhang, maar men verhoudt zich níét tot de samenhang van deelnemers in de maatschappij, en aan een wereldwijd samen zijn, vanuit innerlijk verantwoordelijkheids besef. In deze periode wordt dit buitengewoon uitvergroot aan onderwerpen, waar de mens wat aan gelegen laat liggen, zoals milieu, natuur, dierenwelzijn, menselijke verhoudingen, geo-politiek, etcetera.
SAAMHORIGHEID CREËREN
Veel is er aan gelegen om als eerste saamhorigheid te creëren, en verdeeldheid niet te steunen. Polarisatie werkt immer verzet in de hand. En wie polariseert, creëert een steeds groter onevenwichtig beeld, waar de samenhang vermeden wordt. Wie daarom in zichzelf binnen de eigen gedachtenwerken polariseert, verscherpt als het ware de tegendelen.
VERANTWOORDELIJKHEID BETRACHTEN
Men dient dus persoonlijke verantwoordelijkheid te betrachten. Men dient zich in te leven in het ‘vijand-denken’. En men dient zichzelf serieus te nemen om polarisatie te vermijden. Wie een evenwichtig voorbeeld schept, werkt toe, uiteindelijk, naar wereldvrede.
Echter, wie anderen afwijst, vanwege onbekendheid met wat de ander drijft, doet niet alleen zichzelf te kort daarin, maar ook de ander, waarmee men onverbiddelijk samenhangt! Dus met andere woorden: Je kan in je denken scheiden, maar je bent verbonden! Dus je kan niet moedwillig je scheiden van de samenhang. Dat is het eerste punt. De bovenlaag.
VERLIES AANVAARDEN
Dan ga ik nu schouwen naar wat daar weer onder ligt. Wie verlies leidt, op welke wijze dan ook, is gewoon om té vaak het anderen aan te rekenen. Dat maakt dat men schuldigen zoekt, door de tekortkomingen die het eigen leven herbergt.
Verlies aanvaarden, en dat is een breed terrein, bijvoorbeeld van mogelijkheden, financiële tekorten, interactie-tekorten van samenzijn, etcetera, etcetera, doet er wijs aan om aanvaarding het uitgangspunt te laten zijn, van het verschil hoe het eens was, en hoe het zich nú toont.
Want wie het verschil respecteert, nodigt in zichzelf buitengewone creativiteit uit, vanuit het hart aangestuurd, om samenhang te bewerkstelligen. Want het hart is grenzenloos verbonden.
SAMENHANG VANUIT HET HART
Dus wie, even zwart/wit, maar -ik hoor echt het woord-: wie blijft ‘mekkeren’ over dát wat eens was, en zich nu niet toont, die doet niet alleen zichzelf te kort, maar ook de samenhang, die vanuit het hart versterkt dient te worden. En wie investeert in die samenhang, die zal merken dat de verbinding versterkt wordt, in plaats van verminderd wordt.
En dat de telepatische verbindingen en het gevoel van saamhorigheid, andere vormen van contact doet creëren, die diepzinniger zijn, bevoelder zijn, minder op uiterlijk voorkomen gebaseerd is, maar werkelijk op bezieling en verbroedering. En dát dient de saamhorigheid. En de gemeenschappelijkheid van het staan in ongewone ervaringen.
DIALOOG OF DISCUSSIE?
Dan de laag hieronder. De politiek wordt uitgemolken omdat men willens en wetens standpunten verkiest in plaats van overbrugging van verschillen, waardoor het beeld op politiek gericht, aan deformatie leidt. De basisprincipes van bezieling worden té vaak verlaten, omdat niet de dialoog maar discussie centraal staat.
En dat is niet alleen nationaal gaande, maar ook internationaal. Men wenst met prediken en met vooroordelen en beperkingen, mekaar in te binden, in plaats van dat men zoekende is naar evenwicht en saamhorigheids-gedrag. De polarisatie is steeds grootschaliger gaande.
een goede dialoog geeft nieuwe inzichten
VERZAKENDE POLITIEK
Polarisatie werkt zó ontmoedigend dat politici die vanuit hun hart gemotiveerd zijn, uiteindelijk verzaken, omdat ze het innerlijk niet meer goed volhouden. En wanneer er niet een bewuste oproep -telkens weer- naar dialoog plaatsvindt, dan verzaakt de politiek het behoederschap. En het behoederschap is breed.
Dat gaat niet alleen over de mensen-gemeenschap, dat gaat ook over natuur en milieu, het gaat over dierenwelzijn, en het gaat ook over de beperking van het zicht op elkaar. Want men neemt al té lang voor lief dat men elkaar niet weet, maar bedenkt.
VERBINDERS NODIG
Nu ga ik de schaal weer opbouwen naar boven. Ja? Dus dit was even van boven naar beneden -de gelaagdheid-, en hoe brengen we dit weer positief in werking?
Er zijn verbinders nodig in alle geledingen van de bevolking. Wie zich in één kamp bevindt, dient zijn kamp te verlaten. Dus je kan zeggen: ‘Ik ben meegetrokken in een polarisatie vóór, of tegen. Ik wordt kriebelig als iemand iets anders denkt of voelt, dan wat ik aangenomen heb. Ja?
Als je je daarin herkent, herkén de oproep vanuit je ziel, dat je het kamp van de polarisatie dient te verlaten. Elke keer als je over iets geïrriteerd raakt, kijk het aan, wees vriendelijk naar je irritatie, maar zeg: ‘Lieve’ –en dan noem je je naam-, ‘dit is niet de weg’.
En vraag aan jezelf wat de weg is om vriendschap te handhaven en overbrugger te zijn van verschillen, met respect naar ieders mening. Waarin je elkaar niet gaat opzwepen vanuit verdediging, en elkaar pogen over de scheidslijn te trekken, maar dat je met elkaar een midden in het verschil weet te bereiken. Ieder is zelf verantwoordelijk daar in.
GOEDE VOORBEELDEN
Goede voorbeelden maken dat anderen volgen. En velen hebben een positie waar ze zéér invloedrijk zijn. Want het is wel eens uitgezocht, -ik weet niet de getallen-, dat als je één mens neemt, hoe groot die verbindingen van zo’n ene mens wereldwijd is, met mensen elders op de Aarde. Dat is giga. GIGA!
Dus maak je niet nietig, maar zie je rol aan. Wéés een bemiddelaar in de verschillen. Zorg dat polarisatie verdwijnt. Want de polarisatie is een splijtzwam. En waar er gespletenheid is, wordt er ook steeds meer gespletenheid zichtbaar tussen denken en voelen. En dan is er geen synergie meer vanuit een dieper weten.
HELDER WETEN
Dus overal waar denken koud wordt, en voelen emotioneel, kan er geen natuurlijk midden ontstaan van zuiver voelen en zuiver denken, waar ‘helder weten’ opstaat. Het is net als met de hersenhelften, als één deel overactief is, dan is dat leidend.
Maar ze moeten synchroon aan elkander wakker zijn, en in een volstrekte vredige rust van neutraliteit. Dán kom je tot de diepere kern van wat nodig is. En iedere gesprekstoon wat méér vanuit denken of vanuit emotionaliteit verloopt, vindt niet het midden.
WAKKER ZIJN
Wakker zijn houdt een natuurlijke alertheid in, waardoor je je niet weg laat drijven op emoties, en oefen sneller om in helderheid te tonen waar jij bent, temidden van de anderen. Een héle simpele zin als ‘Ik wil niet mee gaan in meningsverschillen, maar ik ben zoekend naar de overbrugging’, maakt dat een ieder even stil valt. En dat een ieder bij zichzelf ten rade dient te gaan, waarom niet de overbrugging gezocht wordt, maar het verschil benadrukt.
Een hele mooie zin, dat wordt een slogan voor De Vrije Mare:
ANDERS WETEN
Het gaat niet om méér weten,
maar dat ánders weten belangwekkend is
om te ontmoeten.
Méér weten is maatschappelijk gezien als de optelsom van kennisvergaring. En kennisvergaring kan op velerlei wijze tot stand komen. Maar… de optelsom van kennis kan altijd wederzijds bestreden worden.
Waarom dus ‘anders’ weten? Anders weten vormt zich wanneer als het ware het zuivere denken en het zuivere voelen in een volstrekte synergie in rust met elkander zijn, en een synthese bereiken. Dát is anders weten.
En dát weten verdient voorrang in deze tijd. En zonder daar nu langdurig op in te gaan, maar dat is ook het samenvallen van het oorspronkelijke vrouwelijk oerprincipe en het mannelijk principe wat in ieder mens actief is, maar wat door de evolutie heen steeds nader elkander gaat raken, waar niet de verschillen dominant zijn, maar de samenhang en de onvermijdelijkheid van samenwerking dáárvan centraal komt te staan.
Dus overal waar een onderdeel van denken of voelen eenzijdig actief is, dient de tegenpool uitgenodigd te worden. Alleen dán kom je tot anders weten. Want de optelsom van kennis kan altijd wederzijds bestreden worden. En daar wordt internet helemaal op kaal geplukt, op dit moment. Ja?
GEDRAGSCODES
De gedragscodes naar mensen onderling, dient herzien te worden. En dat vraagt beleid, wat wereldwijd grens-overschreidend plaats vindt. Mensen nu zijn té vaak uitgenodigd om ongecensureerd vuillasterijen vrij te geven op een wijze dat het zó besmettelijk is naar mensen toe die hun eigen verwerkingen niet op orde hebben, dat zij anderen gaan belasteren ongecensureerd, zonder gepast onderzoek.
Mensen worden beticht van wandaden alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. En men neemt dit klakkeloos over, wereldwijd, door velen die te weinig hun eigen onderbewustzijnsveld op orde hebben.
Dus de gegriefdheden van ooit, met een persoonlijk karakter voor hen zelf, vinden een uitgangsweg in belastering naar anderen. En dat is zéér besmettelijk. En zeker ook de wijze waarop dat dan ook weer in bepaalde kringen collectief gesteund wordt. Natuurlijk zijn er altijd mensen waar wat op aan te merken valt. Maar veelal zijn mensen integer van bedoelingen, op enkele uitzonderingen na. En dat wordt te vaak vergeten.
KORTE TERMIJN DENKEN
Een ander iets wat getoond wenst te worden, is het volgende. In het beleid wat gewoonlijk gekozen wordt vanuit een politiek en internationaal karakter, is ‘korte termijn denken’ nog steeds leidend, alhoewel het ogenschijnlijk opschuift. Dáár mag men kritisch op blijven, omdat in die onstoffelijke wereld waargenomen wordt dat er mooier gepraat wordt dan gehandeld, vooralsnog. Daardoor heeft het korte termijn denken nog steeds voorrang op de lange termijn opties. Waarom? Omdat dat veilige politiek bedrijven is, waardoor men méér medewerking van afzonderlijke landen en staten kan verkrijgen, omdat die dan nog wel bereid zijn iets te doen.
VOORLOPERS TE WEINIG ZICHTBAAR
En als de voorlopers die hoog ethisch verantwoord gedrag tonen, té weinig zichtbaar zijn, dan zal het veel langer in tijd duren, voor landen die weinig toeschikkelijk zijn, om vernieuwend gedrag neer te leggen. De verschillen dienen daarom groter zichtbaar te worden, maar men hoeft niet gelijk op te schuiven. Dat moet men zich terdege realiseren. En dit is op wereld politiek niveau, maar dat geldt ook voor het individu.
HET GROTE VERSCHIL
Ieder mens die het grote verschil uitbeeldt -er lopen de koude rillingen over mijn lijf-, die steunt óók grote instellingen en bedrijven, én staten en landen, om een voorbeeldfunctie te zijn.
Dus wat je zelf achterwege laat, kan je niet verwachten van de grotere wereldwijde politiek. En je hoeft niet gelijk op te gaan, integendeel, wie sterke voorbeelden schept, krijgt navolging. Maar het algemene beeld is helaas te weinig aansprekend.
UITPUTTING VAN DE AARDE
Het volgende. De uitputting van de Aarde is inmiddels zóver gevorderd, dat men méér omwille van de Aarde tegemoet kan zien, vóórdat het zich kan herstellen. Zo wees niet steeds verrast als er zaken geschieden, omdat de Aarde herijking nodig heeft.
OPLICHTEND FENOMEEN
Zie het als een oplichtend fenomeen,
dat er niet langer gewacht kan worden om vernieuwingen te activeren.
Want slechts ‘schrik-gedrag’, doet de oproep van de Aarde te kort.
ZWARE ETHER
Dat betreft niet alleen de Aarde, maar ook de ether die de Aarde omgeeft. Er zijn plekken op de Aarde waar de ether zwaar belastend inwerkt op de mens, en ál het leven wat daar afspeelt. Dus ook naar dieren en de natuur toe. Men kan dat wel op afstand blijven aanzien, maar het is niet erg hulpgevend.
VERNIEUWINGEN
En zoals de begeleiders al eerder aangegeven hebben, er zijn héél veel vernieuwingen wetenschappelijk gaande, er zijn héél veel mogelijkheden al lang uitgedacht, en bij wijze van spreken reeds in de vorm gegoten, máár er is te weinig financiële ondersteuning om dat grootschalig in te zetten.
GELDEN
Gelden van particulieren, maar ook gelden van wereldmachten, gaan te weinig naar de ondersteuning van vernieuwing uit. Men houdt nog teveel vast aan het oude, terwijl men vernieuwing veinst.
(Stilte)
Ja….. Ja. Er komt nog een keer: ‘Dit is maar gezegd’.
ZET JE SPREKEN VRIJ
Zij die leidinggevende functies vervullen, dienen wáár dan ook, tweespalt te vermijden. Jullie zijn zélf mede verantwoordelijk op de plekken waar jullie zijn, als tweespalt gehandhaafd wordt. Je doet naar beste kunnen, méér kan je niet.
Maar zoals al aangegeven werd in eerdere inspiraties: Het wordt tijd dat je het achterste end van je tong laat zien, maar eerlijk, oprecht, niet overtuigend, én geschoold om het vanuit neutraliteit vrij te geven. Dus wacht niet op anderen. Jullie hebben hier wéét van! Dus zet je spreken vrij. Ja?
En dan denk je maar weer aan: Jij bent verbonden met mensen, zij zijn weer verbonden met anderen, het gaat zó de wereld over, maar je moet het wel zélf doen. Ja?
ONTMOEDIGING
Ontmoediging houdt mensen tegen om zich fermer te tonen,
omdat ze zich vaak laten afleiden van een persoonlijke opdracht,
omdat er zoveel naars op het pad getoond wordt.
En als je dus de ontmoediging gróter laat aangroeien, dan dat je in zelfrust huist, ben je ook daar zélf verantwoordelijk voor.
Dat kan je een afdwaling noemen. Want je kan ook zeggen:
‘Nou ik heb op mijn levenspad al heel wat ontmoediging ontmoet, ik ben aardig geschoold, de wereld is toe aan een grotere scholing in bewustwording, dus hoe blijf ik redelijk blij en monter, ook als de ontmoediging toeneemt?’
Het is een werk! Het is gewoon een klus te gaan.
En niet alleen bij jou, maar bij velen.
HOE ERG DÍT IS, EN HOE ERG DÁT IS
Dus je kan elkaar wel steeds weer bevestigen in de ontmoediging, van hoe erg dít is, en hoe erg dát is, maar het schiet níét op. En daarbij hebben we ook allemaal persoonlijk nog het nodige te incasseren. En daar kan je óók verdrietig over zijn. En dan moet je óók troostrijk zijn naar jezelf, naar je verdriet. En het is belangrijk dat het verdriet er ook uit mag stromen, zodat je weer een nieuwe bodem in jezelf vindt om op te bouwen.
GEZONDE VOORBEELDEN
En als laatste. De mensheid zit te wachten op gezonde voorbeelden. Mensen die díép bewogen zijn, en zuiver van hart, en zich ruiterlijk uitspreken, krijgen een groot gevolg in hartswerking van anderen. Onthoud dit immer.
Dus als je zélf vanuit je hart spreekt, dan doet dat wat. Heb daar vertrouwen in. Wees zelf niet de scheidingslijn, maar áltijd de brug waarlangs de één de ander nadert. En oefen om op het midden van de brug te staan.
BEWUSTZIJNS ONTWIKKELINGS TRAJECT
We zitten in een bewustzijns ontwikkelingstraject wat nieuwe dingen uitlokt. Het dierenwelzijn is al té lang gepareerd. Natuur en milieu ook. De menselijke samenhang is té controvers geworden. En de inwerking van ál die velden doet iets met het menselijk systeem.
Want als het deel zich separeert van de samenhang, wat niet kan, dan heb je óók te maken met de inwerking van die verminderde samenhang op jou. Want je hoort als deel tot het geheel. Het is maar dat we het weten! Aldus zijn er verbinders nodig in álle gelederen van de bevolking. Zo maken 10 goede voorbeelden al, dat vele anderen volgen!
https://hectarendorp. nl/de-aarde-roept/
.
https://hectarendorp.nl/de-aarde-roept/